۱۳۸۷ آذر ۲۴, یکشنبه

فراموشی

بیست و هشت سال پس از 5 ژوئن 1946
فرزان
- یکی از اشرار سیستان -
چشم به جهان گشود.
از سرنوشت او در حال حاضر خبری در دست نیست.

***

سی و سه سال پس از 5 ژوئن 1946
یاسر
- متفکر و دانشمند معاصر -
پا به خاک آمریکا گذاشت.
یک سال بعد
دکترای خود را در رشته خود شناسی
با دستی شکسته دریافت نمود.

***

پنجاه و یک سال پس از 5 ژوئن 1946
فریده
- دختری زیبا و فرهیخته -
اولین شعر خود را بر وزن مشعّث مقصور سرود.
حالا او به شغل شریف خانه داری مشغول است.

***

اکنون شصت و دو سال از 5 ژوئن 1946 می گذرد
و پدرم در احمدآباد,
خاطراتش را از آن روز تاریخی تعریف می کند.
گویا دست کثیف آلزایمر,
هنوز به گنجینهء حافظهء ملی ِ او نرسیده است.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

na vala intori naboode ....

ناشناس گفت...

=))
امروزِ روز شما منو بسیار مفرح کردی، باشه طلبت!!تا که جبران کنیم. اما این نشد نظرها!!
هر هر هر گلابی!!
حالا که اینطور شد من ناشناسم . دونقطه بی

ناشناس گفت...

آهان چیزه، با یه نگاه شرتی زرتی و سطحی انگار اینجا بهتر می نویسی، یا به مذاق من بیشتر خوش میاد؟ هان؟
حالا سر فرصت میام بیشتر نظرمندت می کنم!! می دونی که درگـــــــیرم گــــــــــــــــیر